دستور فروش ملک مشاع
دستور فروش ملک مشاع
املاک به دو دسته کلی مشاع و مفروز تقسیم می شود.
مالکیت مشاع: مالکیتی است که میزان سهم هر یک از مالکین در آن مشخص است ولی مصداق و محدوده سهم او مشخص نشده است در این صورت هر یک از مالکین در تمام اجزای مال با هم سهم دارند.
مالکیت مفروز: مالکیتی است که سهم هر یک از طرفین و شرکا مشخص است. به عنوان مثال وقتی یک ملک مشاعی بین چند نفر مشترک است و امکان حصول توافق بین همه شرکا برای فروش یا نحوه ی تصرف وجود ندارد، هر یک از شرکا صرف نظر از میزان سهم، حق رجوع به دادگاه و تقدیم دادخواست دستور فروش را دارد.
در فرض تقاضای فروش ملک مشاع یا تقاضای صدور دستور فروش، قاضی پس از رسیدگی و احراز مالکیت و خوانده قرار داده شدن سایر شرکا دستور فروش صادر می کند. در مرحله ی اجرا با ارجاع امر به کارشناس قیمت ملک مشخص شده و کل آن به فروش گذاشته می شود و وجه حاصل از فروش به حساب صندوق دادگستری واریز می گردد و طبیعتاً هر یک از شرکا حق مطالبه صرفا سهم خود از مبلغ حاصله را دارد.
مطابق قانون افراز املاک مشاع، تقاضای دستور فروش لزوماً بعد از تشخیص عدم افراز قابل رسیدگی است. مگر اینکه در بین ورثه فرد محجوری باشد. به عبارت دیگر شریک مشاعی متقاضی فروش اول باید به اداره ثبت محل مراجعه نموده و پس از تشخیص قابل افراز نبودن ملک و صدور حکم عدم افراز می تواند برای فروش درخواست بدهد. در صورتی که عملیات ثبتی ملک در جریان باشد یا اصلاً انجام نشده باشد برای تقاضای افراز و فروش هر دو باید به دادگاه مراجعه کرد.
چنانچه در زمینه دعوی و دادخواست دستور فروش ملک مشاع و احکام مربوط به آن سؤالاتی برای شما پیش آمده است یا در تنظیم و اجرای مفاد آن نیاز به راهنمایی دارید، مشاورین و وکلای مجرب ما در کانون وکلای آسیا پاسخگوی سوالات شما خواهند بود.
