بیمه

بیمه

شرکت های بیمه نوعی تجارت محسوب می شوند و با عملیات تجارت بیمه دنبال سود می باشند و به نوعی بیمه تجاری محسوب می گردند قابل توجه است قانون بیمه در سال 1316 تصویب شد، در ماده 1 قانون بیمه را تعریف شده بیمه عقدی است که بیمه گر تعهد می شود در قبال دریافت حق بیمه در صورت وقوع حادثه یا خسارت در مدت بیمه خسارت را به بیمه گزار بپردازد .

حقوق بيمه يكي از زير مجموعه هاي حقوق خصوصي است كه نقش و جايگاه طرفين قراردادبيمه و حقوق و وظايف هر يك از اتاق و همچنين حقوق و منافعي كه بعضاً براي اشخاص ثالث ايجاد مي شود را مورد بررسي قرار مي دهد.حقوق بيمه همزمان با پيدايش صور اوليه و ابتدايي بيمه مشكل گرفت و سپس با شروع عملیات بيمه اي به عنوان يك حرفه مستقل و توسعۀ آن در قرن هاي اخير و خصوصاً از اوايل قرن هجدهم میلادی كه شركت هاي بيمه تأسيس و آن شركت هاي جاي بيمه گران فردي راگرفتند،حقوق بيمه به مفهوم واقعي آن پا گرفت.موضوعات حقوق بيمه در بادي امر بر اساس عرف و عادت موجود بين تجار و استفاده از ساير
مقررات و شبيه سازي آن با بيمه مورد بحث قرار گرفت و پس از آن لزوم وضع قوانين ومقررات خاص بيمه گري مورد توجه قرار گرفت.في المثل در سال 1555 میلادی انجمن بيمه گران فلورانس تأسيس شد، در اين انجمن و شرايط عمومی وتعرفه حق بيمه ها را براي بيمه هاي حمل و نقل تنظيم نمود و اعضاي انجمن نيز ملزم
به اجراي آن شدند.در قرن هفدهم میلادی در برخي كشورهاي اروپايي مقررات مدوني براي بيمه وجود آمد.يكي از منابع حقوقي بيمه و اساسي ترين آن قانون بيمه مي باشد كه در ايران در سال 1111در 11 ماده به تصويب مجلس رسيد و در حال حاضر نيز همان قانون بدون تغيير جاري ميباشد، البته با عنايت به گذشت ساليان طولانی و روند تحوالت خصوصاً در سيستم اقتصادي لزوم تهيه قانون جامع بيمه نمايان تر شده است، علاوه بر قانون بيمه ،قوانين ديگري درروابط با امر بيمه و بيمه گري وضع گرديده .

در کشور ایران بیمه گر در قالب شرکت می باشد و اشخاص حقیقی تعریف نمی شوند در مقابل بیمه گزار می تواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد ایجاب از جانب بیمه گزار و قبول از سوی بیمه گر می باشد.